دوستانه و عاشقانه
|
سبک باران ساحل ها |
|
لب دریا، نسیم و آب و آهنگ، شکسته ناله های موج بر سنگ. مگر دریا دلی داند که ما را، چه توفان ها ست در این سینه تنگ ! *** تب و تابی ست در موسیقی آب کجا پنهان شده ست این روح بی تاب فرازش، شوق هستی، شور پرواز، فرودش : غم؛ سکوتش : مرگ ومرداب ! *** سپردم سینه را بر سینه کوه غریق بهت جنگل های انبوه غروب بیشه زارانم در افکند به جنگل های بی پایان اندوه ! *** لب دریا، گل خورشید پرپر ! به هر موجی، پری خونین شناور ! به کام خویش پیچاندند و بردند، مرا گرداب های سرد باور ! *** بخوان، ای مرغ مست بیشه دور، که ریزد از صدایت شادی و نور، قفس تنگ است و دل تنگ است، ورنه هزاران نغمه دارم چون تو پر شور ! *** لب دریا، غریو موج و کولاک، فرو پیچده شب در باد نمناک، نگاه ماه، در آن ابر تاریک؛ نگاه ماهی افتاده بر خاک ! *** پریشان است امشب خاطر آب، چه راهی می زند آن روح بی تاب ! « سبکباران ساحل ها » چه دانند، «شب تاریک و بیم موج و گرداب » ! *** لب دریا، شب از هنگامه لبریز، خروش موج ها: پرهیز ... پرهیز ... ، در آن توفان که صد فریاد گم شد؛ چه بر می آید از وای شباویز ؟! *** چراغی دور، در ساحل شکفته من و دریا، دو همراز نخفته ! همه شب، گفت دریا قصه با ماه دریغا حرف من، حرف نگفته ! ***** |
کلمات کلیدی :
¤ جاسا| ساعت 12:25 عصر یکشنبه 88/2/20
نوشته های دیگران ( )
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
خانه
وررود به مدیریت
پست الکترونیک
مشخصات من
RSS
Atom
:: بازدید امروز ::
11
:: بازدید دیروز ::
0
:: کل بازدیدها ::
2674
:: درباره من ::
:: لینک به وبلاگ ::
::پیوندهای روزانه ::
:: لوگوی دوستان من::
::وضعیت من در یاهو ::
:: خبرنامه وبلاگ ::
